Moi bo Nadal!!

Nestas datas de festas e celebracións me llena de orgullo e ilusión quero desexarvos moi bo Nadal e boas festas, e como non pode ser doutra forma neste blog, mediante un bó tema de rock. Neste caso, unha panxoliña a cargo de Twisted Sister, grupo de glam metal americano que no 2006 fixeron un disco completo de panxoliñas. E a pesar do que poida parecer, e un disco máis que recomendable.

Dende aquí desexamosvos con este temazo que o pasedes moi ben. Unha aperta.

Foo Fighters Back and Forth

Aumentamos as nosas entradas de documentais, acercandovos este magnifico documental onde se fala de Foo Fighters, dende os inicios de Dave Grohl na música e os seu intento de construir un grupo tras a traxica morte de Kurt Cobain, ata este mesmo ano co lanzamento do ultimo disco da banda americana.

Un documental imprescindible para todos aqueles amantes do rock, que comenza enmarcandonos na música grunge dos anos 90 e nos leva por todas as vivencias do grupo, ata convertirse no que é hoxe en día, un dos mellores grupos de rock en activo. Liderados por un impresionate Dave Grohl.

Foo Fighters "I should have known"

No ultimo disco da banda americana de rock Foo Fighters, chamado Wasting Light aparece este bo tema da banda, "I Should Have Known".

Do tema destaca enormemente o videoclip, onde os músicos aparecen imitando a estética dos primeiros anos dos Beatles. Coidando ata o ultimo detalle, senon fixadevos no bombo do batería, o mesmo estilo de letra, eso si distinto nome. Todo nun tono sepia para recordar os vellos tempos.

Tan só lles falta copiar os instrumentos, botase de menos o baixo de McCartney. E falando de instrumentos, atentos a guitarra-baixo de doble mástil que se gasta o guitarrista Pat Smear.



Graciñas Adri!

Multiplicación maia

Recientemente mostraronme unha fantástica forma de facer multiplicacións de varias cifras, de forma moi doada e rápida. Chamase a multiplicación Maia, e consiste en dibuxar lineas diagonales por cada díxito das cantidades a multiplicar, colocando en orde de esquerda a dereita e de arriba a abaixo o multiplicando, e de esquerda a dereita e de abaixo a arriba o multiplicador. Asi dito non hai quen o entenda, pero con só ver o video xa vos aclarades.

Unha estupenda forma de multiplicar e non perder demasiado tempo.

Electric Eye

Electric Eye é un temazo da banda bitánica de Hevay metal Judas Priest, publicada no disco Screaming for Vengeance en 1982.

Esta canción fala dun ollo eléctrico que vixia todo dende o espacio, espíando a xente, unha clara alusión a obra de George Orwell "1984" onde toda a sociedade estaba vixiada por un "Gran Irmán".

Un dos meus temas favoritos, co que descubrín a banda e que me enganchou.

Samhain

Nesta época na que a vispera do día dos Santos inocentes celebrase o Halloween, pola costume anglosaxona globaliza desmesuradamente. Costumes do halloween que moi ben nos explica Atryx no seu blog.

Pois ben o Samhain é unha festividade celta, na que na noite do 31 de outubro celebrase o fin da época de colleitas, e era considerado o inicio do novo Ano Celta. Deste punto parte a tradición anglosaxona do Halloween. Pero non podemos olvidar, que a nivel galego inda non fai moitos anos, tan so vos falo duns 30 ou 40 como moito, celebrabase en moitos pobos o Samhain, nesa época sen coñecemento da tradición anglosaxona e sen estar influenciada por ela.

A tradición nas nosas terras depende moito do lugar, pero o factor comun era a cabaza, que nalguns sitios tallabase e deixabase secar para usar como máscara, e noutros tan só se tallaba para facer unha pequena procesión con elas. Algo que a gran maioria descoñece, pero que se preguntades os vellos podedes ver que non todo ten que ser americanismos.

Cubo de Rubik

O Cubo de Rubik é un invento do escultor e profesor de arquitectura húngaro Ernö Rubik que data de 1974 e que consiste nun rompecabezas mecánico, un cubo coas caras divididas en 9 cadrados do mesmo cor, e que se poden cambiar de posición. O obxetivo é colocar todos os cadrados do mesmo cor en cada cara do cubo.

O obxetivo de Ernö Rubik, lexos de construir un xoguete de entremento no que despois se convertiria, era o de axudar ós seus alumnos da facultade de arquitectura a obter unha mellor perspectiva visual en tres dimensións.

Inda que non foi pensado para ser un xogo, o seu éxito foi enorme a nivel mundial, xa que se estima que se venderon o redor de 400 millóns de cubos de rubik ou de imitacións. Cun mecanismo moi sinxelo que sorprende tanto mecanicamente, como pola complexidade das combinacions que se conseguen ó xirar as suas caras. Combinacións que dan un total de 43.252.003.274.489.856.000.

Existen moitas fórmulas para resolver as distintas situacións que se dan no cubo de Rubik, aquí as tendes para que practiquedes. Solucións

Conectarse por wifi os servidores da FIC

Fai un par de días tiven a necesidade de conectame dende o meu portátil ós servidores da facultade de Informática de Coruña, xa que precisaba usar unha ferramenta que tan só estaba instalada nun dos laboratorios da FIC, laboratorio que estaba ó completo. Dado que os equipos da facultade teñen Windows e Ubuntu, mostrareivos como conectarse a calquera dos dous sistemas.

Para conectarme a miña conta de Ubuntu, dende o meu portatil (con Ubuntu instalado), usei o comando ssh, ademáis do meu nome de usuario e dun servidor en concreto (no meu caso o alba), todo xunto no seguite comando.

$ ssh nome.usuario@alba01.cc.fic.udc.es

Para acceder a sesión de Windows tiven que usar o comando rdesktop para conectarme dende un escritorio remoto, neste caso tan só precisamos o comando e o servidor o que queremos conectarnos, xa nos logearemos máis tarde na nosa conta. O comando sería o seguinte.

$ rdesktop alba01W.cc.fic.udc.es

O dicir o servidor alba01 quero dicir calquera deles, tan só cambiar polo servidor que precisemos.

The Phantom of the opera

The Phantom of the opera é unha canción da banda inglesa de Heavy metal Iron Maiden do ano 1980. Este grupo é considerado un dos máis importates do rock e dos máis influintes da historia do Heavy metal xunto a Black Sabbath.

Gracias a esta banda, e o exito que conseguiu, logrou resucitar o Heavy metal do seu letargo a finales dos 70's, onde o punk era a música predominante nesa época en Gran Bretaña, devido en gran parte a situación social.

Un autentico temazo, dos máis valorados polos fans, e que nunca falta nos directos. Disfutadeo.

The lumberjack

Hoxe mostrovos unha canción máis que curiosa, poderiamos dicir peculiar. Seguramente teñades visto facer solos con moitismos intrumentos, pero ¿algunha vez vichedes facer un solo cunha motoserra?.

Pois inda que parece que toleo, a pregunta é en serio, xa que o grupo americano de hard rock e heavy metal The Jackyl é coñecido sobre todo pola canción Lumberjack, onde o vocalista ameniza a canción con solos dunha motoserra. Efectuados de maneira maxistral.

Asi contado pode que non vos chame a atención, ou que pensedes que é unha tonteria, pero a motoserra dalle unha enorme forza a canción, convertindoa nun bo tema, e sobre todo moi simpático.

Torre de Hércules

A Torre de Hércules é un faro romano situado na cidade da Coruña. Data do século I, o que a convirte no faro romano máis antigo do mundo inda en funcionamento. Cos seus 68 metros de altura é o segundo faro máis alto de España, por detras do Faro de Chipiona. No 2009 foi declarada Pratrimonio da Humanidade pola UNESCO.

Fai uns días visitando a Torre de Hércules, un amigo preguntoume se sabia a lenda da torre, pero existen varias lendas da formación da torre e da cidade, velaquí as máis coñecidas.

Unha delas é que Hércules fillo de Zeus chegou en barca as costas que rodean a torre, e que alí enterrou a cabeza do xigante Gerión tras vencelo en combate.

A mitoloxía di que «houbo un xigante Chamado Gerión, rei de Brigantium, que obligaba os seus súbditos a entregarlle a metade dos seus bens, incluindo os seus fillos. Un día os súbditos decidiron pedir axuda a Hércules, que retou a Gerión nunha gran pelea. Hércules derrotou a Gerión, enterrouno e levantou un túmulo que coronou cunha gran antorcha. Cerca de este túmulo fundou unha cidade e, como a primeira persona que chegou foi unha muller chamada Cruña, Hércules puxolle a cidade este nome»

Os historiadores identificaron a torre como o lugar onde puido estar situada a Torre de Breogán, unha torre mitolóxica que aparece na mitoloxia irlandesa (no Leabhar Ghabhála Érenn), e dende onde Ith fillo de Breogán puido avistar as costas de Irlanda. As sospeitas veñen polo topónimo Brigantium, nome que recibia a cidade da Coruña, e que é posible que derive de Breogán.

Canle de youtube

Para facilitar a visión dos videos que recollemos neste blog, poñemos a vosa disposición un canle de youtube, onde recollemos todos os videos que amosamos aqui. O canle queda enlazado a dereita do blog.

drakkar25blog

Rock and Roll versión en directo

Se fai un tempo falabamos do cuarto disco de Led Zeppelin nesta entrada, e máis recientemente de quen foi John Bonham aquí. Hoxe mostrovos un video ben curioso dun concerto de Foo Fighters, banda americana creada en 1995 polo ex bateria de Nirvana Dave Grohl agora como cantante e guitarrista.

Neste video do concerto de Foo Fighters, estes xunto a dous dos membros de Led Zeppelin, o guitarrista Jimmy Page e o baixista John Paul Jones versionan a canción de "Rock and Roll" da banda inglesa. Con Dave Grohl a bateria emulando o gran Bonzo Bonham e o actual bateria de de Foo Fighters como vocalista, Taylor Hawkins.

Un luxazo escoitar a Jimmy Page e a John Paul Jones, e unha pena que non os acompañara Robert Plant.

Misirlou

Misirlou é unha canción de 1962 de Dick Dale, un músico americano pionero do xénero surf rock coñecido como "o rei da guitarra surfera" e lider da banda Dick Dale & The Del-Tones

A revista Rolling Stone incluiuno na sua lista dos 100 mellores guitarristas da historia, e esta canción ben merece o posto.



¿Recoñecedela?. Así é, este tema aparece na banda sonora da película Pulp Fiction de Tarantino de 1994. Identifica automáticamente a película, sendo máis coñecida a canción pola sua participación na banda sonora.

Asasinato no Orient Express

Este verán puiden realizar algo que sempre se me atonxou facer, ler o libro da escritora inglesa Agatha Christie, Asasinato no Orient Express, durante varios viaxes de tren. Pode parecer algo trivial, pero provoca unha certa sensación de introducirse máis de cheo na novela, o movemento sobre as vias, e o saber que non estás nun lugar tan distinto do que se realiza a historia da novela ...

Unha obra magnifica, onde se relata o viaxe de volta a casa no Orient Express dun detective, Hércule Poirot, que se atopa atrapado no tren por unha tormenta de neve co asasinato dun dos pasaxeiros. Mostranos unha investigación apaixoante, onde o excrutineo e as entrevistas realizadas os pasaxeiros valenlle a resolución dun enmarañado misterio.

Recuperar datos dende un Live CD

Devido a un problema no meu Ubuntu no que non era capaz de cargar o sistema, por uns erros na partición do disco onde estaba instalado o Ubuntu, tiven que reinstalalo. Pero para non perder toda a información que tiña, tiven que buscar unha solución antes de formatear e perder todo.

Pois ben, despois de darlle moitas voltas, atopei unha boa solución para copiar esos datos impescindibles. Mediante un Live cd de Ubuntu (ou calquera outra distribución de Linux), accedese a partición onde temos instalado o noso sistema, para poder copiar os datos a un pen, a un disco externo ou a outra partición.

Pero neste intre (cando queremos copiar) podenos suxir un problema, que nos diga que pecisamos privilexios de administrador para copiar os datos, xa que nos no noso Ubuntu tiñamos un usuario con contraseña. O meu problema.

Para solucionalo, abrimos unha consola de comandos no mesmo Live cd e introducimos o seguinte comando para logearnos como root (ou administrador).

sudo -i

O intentar copiar novamente, xa logeado como root, volveme a saltar o mesmo erro, non teño privilexios de administrador. ¿Como o solucionamos?. Copiando os datos ou carpetas dende a consola de comandos mediante esta linea de comandos.

cp -r /directorio_queremos_copiar /direccion_onde_queremos_copiar

Onde "cp" é o comando para copiar e "-r" a opción para que nos copie o contido da carpeta seguido do directorio ou carpeta que queremos copiar e a dirección onde a vamos copiar. Por exemplo, queremos copiar toda a noca carpeta persoal en Ubuntu a un disco externo, fariamos o seguinte:

cp -r /media/nome_da_nosa_partición/home/nome_carpeta_persoal /media/nome_do_disco_externo

Tan so teriamos que esperar a que se copiaran os datos.

Por se non sabedes consultar o nome da vosa partición, abrides outra consola de comandos e facedes un "cd /media" seguido dun "ls" que vos mostrara os nomes das distintas particións, se inda tendes dudas, entrades nunha e volvedes a facer un "ls", ó ver o contido xa sabedes de que é esa partición.

GRANDES BATERíAS: Do jazz ao rock (ParteI) (Por Emilio Devesa)

Hoxe presentovos a primeira do que será un conxunto de entradas sobre a historia dos baterías, dende o jazz ata o rock feita por Emilio Devesa, onde nos mostrara en varias entradas o que significa este gran instrumento e quenes mellor o dominaron o largo da historia. Imperdible.

Introducción
Pode semellar que tan só se trata de aporrear varios tambores a vez. Ou tamén pode semellar que é preciso dominar cada extremidade do corpo independentemente das demais de forma simultánea. Pero o certo é que tocala batería (ou polo menos, tocar un pouco) non é nin tan sinxelo nin tan intrincado.
Dos baterías dos que vos vou falar hoxe, non todos son técnicamente igual de bós. Uns serán capaces de misturar polirritmos, outros de tocar a tempos altísimos, e os demáis probablemente non (ou non o sepamos nós), pero todos eles son recoñecidos por non aporrear tambores sen máis, senón por facelo musicalmente.
A pequena selección esta feita co meu propio criterio, que non terá porque coincidir co de outra xente; pero procurei facer un pouco de “cherry picking” como diría o Cifu; é dicir, escoller do saco, as cereixas más grandes e vermellas. Artistas que deixaron unha impronta no seu tempo e un legado aos que viñeron detras. Paralelamente sería moi interesante ver a evolución da propia batería, pero isa non é a miña intención aquí. Quizáis noutro momento. Así que, sen máis, imos aló.

Ate os anos '20
A verdade e que a historia dos baterías en sí non abarca moito máis de un siglo e pico. Nin sequera xorden músicos especializados, senón que, por cuestións económicas e de contratación, as orquestras de folk tradicional americano e os artistas de Blues, van pouco a pouco delegando as funcións de diferentes percusionistas nun único individuo, ata que no comezo do sXX queda conformada a figura do batería; iso sí, o instrumento apenas se parecía ao que hoxe coñecemos...

Deste período, destacaría principalmente a Chick Webb.

Webb era director de orquestra, e dirixía a todos os demáis dende detrás dun enorme bombo no que levaba algunhas campanas e uns primitivos platillos e timbais. Mentres o resto de percusionistas que habia ata aquel momento se limitaban a manter o pulso musical, Webb incoporou solos percusivos ás súas interpretacións. A idea do solo de batería parte de Webb.
E a pesares do seu problema de crecemento, xa solo por isto mesmo se converte nun dos Grandes Baterías de swing e jazz da historia.
Unha peza moi coñecida é o estándar de jazz “Stompin' at the Savoy”.


O Savoy Ballroom era a sala de baile máis famosa da época, onde a orquesta de Webb tocaba de forma estable coa vocalista Ella Fitzgerald. Na “batalla de bandas” (algo tan propio do Heavy Metal, hoxe en día), outras agrupacións intentaban facer bailar á xente máis do que Chick Webb o facía. E moitos foron os que morderon o polvo do Savoy, como xente da talla dos directores Benny Goodman e Count Basie.


Anos 20 e 30
O jazz tradicional atópase no seu punto álxido. As grandes orquestras peléxanse por contratar aos mellores músicos dispoñibles. Houbo tres figuras clave: Duke Ellington, Billie Holiday pero sobretodo, Louis Armstrong.
Ellington era o pianista con maior destreza da época e Holiday consolidouse (sobretodo a partir do 33) como a vocalista máis influinte. Pero Armstrong é o auténtico inventor de todo. Inventou todo e fixo todo. A súa capacidade creativa e, sobretodo, a súa personalidade, levaron o jazz dende o status de música de entretemento a unha das máis valoradas formas de arte.
Os baterías da época tampouco se quedan atrás. Persoalmente non podo pasar por alto a Papa Jo Jones, que máis tarde sería batería de todas esas grandes personalidades. Este batería caracterizouse por ser un dos que levou a cabo máis innovacións técnicas na estructura do instrumento (foi apodado “Mr. Hi-hat”, sendo o hi-hat os dous platillos que se tocan xuntos). Pero dispoñía dun talento fóra de serie que o levou a un merecido éxito.
O seguinte solo, da idea da súa virtuosidade técnica, pero tamén do aproveitamento de calquer forma percusiva ao seu alcance:


Nesta década pódense atopar moitísimos grandes baterías. Ahí está por exemplo Gene Krupa, un home adiantado ao seu tempo. Pero, deixaremo-los para outro día =).

Heavy, a historia do metal

Hoxe mostrovos o primeiro dunha serie de catro documentais do canal de televisón Vh1 sobre o Heavy metal, o seu nacemento e a evolución atraves dos anos. Uns documentais altamente recomendables, non solo polo estilo musical que desgrana miudamente, senon por todo o enmarque social de cada epoca e como esta se reflexa na música.

Unha serie de documentais nas que falan os propios implicados, moitisimos músicos que falan deles mesmos, de compañeiros, da música, dos precursores, da sociedade e da cultura que conleva. Todo enlazado por un locutor en español (en latino, unica pega).

Unha gozada para todos aqueles que lles guste a música, inda que este non sexa o seu xénero preferido.

Pois ben, o primeiro destes catro documentais chamase "Benvidos ó meu pesadelo", onde nos fala dos precursores deste xénero e do nacemento, a finales dos 60's ata o declive nos 70's. Os videos dende youtube para poder disfrutalos.

Versión XI: I'm a believer

I'm a believer é unha canción composta e grabada polo cantante e compositor americano Neil Diamond pero popularizada en 1966 polo grupo tamén americano The Monkees (creado orixinalmente para unha comedia televisiva). Este tema versionado polos Monkees foi lider de ventas durante 7 semanas seguidas en 1966 e vendeu o redor de 10 millóns de copias en todo o mundo. Un temazo.



Pero se xa esta versión superou a orixinal, anos máis tarde no 2001 outro grupo americano, a banda de ska punk Smash Mouth realiuzou a sua propia versión deste tema, que apareceu na banda sonora da película de Shrek, e que incluiron nun álbum que levaba o nome da banda, co que conseguiron chegar o disco de ouro.

Actualmente, gracias o éxito das películas de Shrek, esta versión é a máis coñecida, dado o seu ritmo capaz de contaxiar a calquera que a escoite.



Para que poidades comprovar cal vos atrae máis, deixovos o enlace a versión de Neil Diamond.

Neil Diamond http://youtu.be/HpkF7x9_KYc

In a gadda da vida

Se fai uns días falabamos do Born to be wild de Steppenwolf como unha das cancións precursoras do estilo musical Heavy metal. Hoxe mostrovos outra das precursoras deste estilo, In a gadda da vida canción de 1968 do grupo estadounidnese de rock ácido Iron Butterfly, tamen coñecida como In the garden of Eden (No xardín do Eden).

Cunha letra sinxela tan só presente o comenzo e o fin do tema, a canción destaca pola sua duración, 17 minutos, polo solo de batería e de organo, e por un memorable riff de guitarra e baixo que dura case toda a canción. Unha das primeiras grabacións de rock onde aparece un solo de guitarra.



Por certo seguro que recoñecedes a canción desta forma xD

¿Que é unha máquina virtual?

Unha máquina virtual é un software que emula a un ordenador e pode executar programas coma se fose un ordenador de verdade. A característica básica deste software é que os procesos que realiza a máquina están limitados polos recursos de que dispón, e estes recursos non poden funcionar fora desta virtualización.

O uso máis extendido dunha máquina virtual é o de executar sistemas operativos, ben sexa para probalos ou para non ter que facer particións no disco duro cando queremos ter máis dun sistema no noso pc. Desta forma podemos instalar nunha máquina virtual un sistema operativo como por exemplo o Ubuntu, dentro do noso sistema habitual, por exemplo o Windows (non ten que ser neste orde). Sen que a instalación modifique en ningún modo o sistema base que ten instalado o noso pc.

En proximas entregas como crear máquinas virtuais no noso pc.

Versión X: Miña Terra Galega

Para celebrar a décima entrada sobre grandes versións, teño preparado un agasallo para todos vos, unha das mellores versións para todos aqueles que disfrutemos con esta lingua, a versión de Sweet Home Alabama, Miña Terra Galega de Siniestro Total.

Pois ben, comencemos por explicar que a canción en orixen, Sweet Home Alabama, foi composta en 1974 polo grupo estadounidense de hard rock  Lynyrd Skynyrd , o grupo definitivo do rock sureño, cun estilo que fusiona a potencia do blues-rock cunha imaxen de rebeldia sureña e a forza do hard rock.
Esta canción xunto a Free Bird, que tamen pertence a Lynyrd Skynyrd, conforman dous dos maiores himnos da música popular americana.

 

O video de Free Bird, imprescindible escoitala, http://youtu.be/CkTQUtx818w

Despois de saber de onde ben este fermosisimo tema, que sen chegar a ser de Alabama, medio mundo a canta coa pasión que neles evoca o recordo do seu fogar, pasemos a versión de Siniestro Total, o porque e que significa.

Siniestro Total grupo galego de música punk-rock formado en Vigo, en 1984 versionaron a canción anterior cando o manager do grupo, nun concerto onde varios grupos versionaban a Lynyrd Skynyrd, deuse de conta de que a expresión "Miña Terra Galega" tiña as mesmas sílabas é a mesma acentuación de "Sweet Home Alabama".

A única similitude entre estas duas cancións é na estrofa onde dí na versión orixinal referinte a Alabama "where the sky is always blue" (donde o ceo é sempre azul), e onde se refire a Galicia "donde el cielo es siempre gris".

O periodista musical Jesús Ordovás, definiu este fermosisimo tema como "o canto a Galicia máis fermoso dende o Nós de Castelao" ou como "o himno non oficial de Galicia". Ou como esta outra definición "era como unha postal de Galicia, [..] como unha desas fotos coa Torre de Hércules, gaiteros e empanadas", con diversos símbolos de Galicia."


A canción estructurase facilmente en duas partes, na primeira falase dos esteoritipos galegos. Na segunda parte falase de todas as cousas que un emigrante bota de menos do fogar.

Un tema abraiante, capaz de facernos estremecer coa sua letra directa e sincera, que mellor que escoitalo.



Dedicado con moito cariño a quen me meteu o gusañillo pola música, unha aperta Félix!!

Born to be wild

Born to be wild é unha canción do grupo de rock canadiense dos 60's e 70's Steppenwolf. Publicada en 1968 é definida como a canción orixen do heavy metal, pola innovación musical das suas melodias máis fortes, e por unha estrofa da canción que di así: "heavy metal thunder". Este tema é todo un himno da rebeldía e da liberdade da xuventude de aquela época.

En 1969 foi incluida na banda sonora da película Easy rider, onde o ruido de motos acompañaba a canción ó seu comenzo, foi dende entón asociada o xénero motero.

Versionada por moitisimos grupos, como por exemplo Riot, Lizzy Borden, Slayer, The Cult, Kim Wilde, Hinder, Bruce Springsteen, Raven, Ozzy Osbourne , INXS, ou Blue Öyster Cult.

Pero non hai nada mellor que a orixinal para mostrar o que foi o comenzo do heavy metal.

Rockin' In The Free World

Rockin' In The Free World é unha canción do cantante e compositor canadiense Neil Young, definido como unha persoa moi influinte na música popular americana por varios motivos.

Un deles porque a canción "Sweet Home Alabama" do grupo Lynyrd Skynyrd foi feita en contestación a duas cancións de Neil Young, "Souther Man" e "Alabama". A segunda e máis importante é pola sua franqueza política e a sua conciencia social, que influiu enormemente a grupos como Nirvana e Pearl Jam. Definido como "o padriño do grunge" pola sua influencia sobre toda a escena grunge en xeral, e sobre Kurt Kobain e Eddie Vedder en particular.

Na letra deste tema que vos presento a continuación faise notar o seu compromiso social falando dos vagabundos e das desigualdades. Un temazo musicalmente falando, e unha belleza de letra, que vos deixo traducida aqui mesmo. Letra.



Poderia aprobeitar para usar este tema para unha entrada de Versións, pero persoalmente, creo que non melloran a orixinal. O que si deixovos o tema tocado polo autor xunto a Pearl Jam.

Versión IX: Twist and Shout

Twist and Shout é unha canción escrita por Phil Medley e Bert Russell, e chamada orixinalmente Shake It Up, Baby. Interpretada por grupos como The Isley Brothers, The Mamas & the Papas, ou por The Tremeloes.

Pero a versión máis coñecida é a realizada por The Beatles, no seu álbum de debut Please Please Me en 1963. Álbum no que se grabaron dez cancións en dez horas, sendo esta a última para que John Lennon non quedara sen voz.

Que podemos dicir dos Beatles que non dixeramos xa nesta entrada: Disco recomendable III. Tan só escoitar este gran tema versionado por eles que nos invita a movernos sen parar, e que a maior parte do mundo o asocia directamente como unha das suas cancións máis coñecidas.

Dr. Jekyll e Mr. Hyde

O extraño caso do Dr. Jekyll e mr. Hyde é unha novela escrita polo escocés Robert Louis Stevenson e publicada en 1886. Autor tamén doutras grandes obras como A illa do tesouro ou a Frecha negra.

A historia nesta novela trata sobre un avogado, o Sr. Gabriel John Utterson, que investiga a relación entre o seu vello amigo e un novo e curioso Sr. Hyde, de quen todo o mundo fala del como dun misantropo, unha persoa cun enorme odio ou aversión os seres humanos.

Nesta gran novela, inda que curta, pouco máis de cen páxinas, tratase con maestría a loita interior dun individuo entre a sua parte boa e a parte malvada, na busqueda de satisfacción dos seus implusos máis primitivos.

Un éxito inmediato de ventas, e que inda a día de hoxe segue inspirando películas e interpretacións, con unha película prevista para o ano 2013.

Disco recomendable VIII: Back in Black

Back in Black é un disco publicado en 1980 pola banda australiana de hard rock AC/DC, formada polos irmáns Malcolm e Angus Young, baixista e guitarrista respectivamente. Un dos grupos máis grandes do Rock.

Neste disco aparece por primeira vez Brian Johnson como vocalista, sustituindo o defunto Bon Scott, fallecido de forma tráxica ese mesmo ano. O álbum está dedicado o seu defunto cantante, onde o logo de AC/DC sobre o fondo negro é un homenaxe a Bon Scott. O disco é o segundo disco máis vendido da historia, tras o Thriller de Michael Jackson, con máis de 50 millóns de copias vendidas en todo o mundo.


Contén dez cancións, entre elas moitos dos grandes exitos da banda, destacan temazos como "Shoot to Thrill" , "Hells Bells", "You Shook Me All Night Long", e "Back in Black", tema que escoitaremos aqui, e que leva o nome do álbum. Un autentico discazo, que non sen motivo é o segundo máis vendido da historia



Outra xoia para que disfrutedes, "You Shook Me All Night Long" 

E como sempre, a descarga do disco en MegaUpload. Disco

John Bonham

Hoxe cumplense 31 anos da morte de John Henry 'Bonzo' Bonham batería de Led Zeppelin, grupo do que xa falamos na entrada do disco Led Zeppelin IV. Unha morte que trastocou os plans dunha das mellores bandas da historia, ata decidir que John Bonham era irremplazable, o que provocou a disolución do grupo.

A morte produxose tal día como hoxe, un 25 de setembro de 1980 na mansión de Jimmy Page en Clewer, Windsor, afogado co seu propio vómito, tras tomarse arredor de 40 vodkas en 12 horas, cando tan só tiña 32 anos de idade. Unha tráxica morte que privou ó mundo das suas dotes coa batería.

Todavia hoxe, 31 anos despois da sua morte é considerado como un dos mellores baterías da historia, e un dos máis influintes, xa que cambiou a forma de tocar na sua época por unha máis dura e sen tantos adornos, alexandose do estilo clásico do Blues e do Jazz.

A revista musical Gigwise colocouno no primeiro posto do seu ranking dos mellores baterias da historia. Simplemente magnifico, tan só nos deixa unha gran duda, ¿ata onde chegaria Led Zeppelin se John Henry "Gonzo" Bonham non fallecera en 1980?.

Deixovos con unha das suas actuacións máis famosas en duas partes, Moby Dick,onde se pon a tocar coas máns desnudas. Sen palabras.





E de último un video dun solo, que inda que parece que está acelerada a imaxen, non o está. http://youtu.be/7_oxPrz2nH8

Livin' On The Edge

Fai un par de días, escoitando a radio, Rock&Gol por suposto, unha canción chamou a miña atención. Era un tema que non destacaba só pola sua música, máis ben pola letra, polo significado do comenzo da canción, que dí así:

"There's something wrong with the world today"

"I don't know what it is"

"Something wrong whit your eyes"

"We're seeing things in a different way"

"And God knows it ain's His"

"It sure ain't no surprise"

"We're livin' on the Edge"

A letra completa coa traducción deixoa enlazada aquí para que comprovedes por vos mesmos de que vai. Letra

Inda que a maioria das veces non comprendo con facilidade o que dí a canción, esta chamou moito a miña atención, pola primeira estrofa, que dí unha verdade enorme.

Pois ben a canción chamase Livin' on the Edge (Vivindo o Límite) do grupo estadounidense de Rock n' roll Aerosmith, fundada en Boston, Massachusetts en 1970 é un dos grupos americanos con maior número de ventas de todos os tempos, con máis de 150 millóns de discos vendidos. Cun estilo onde mezcla o hard rock co blues, con elementos pop e incluso de heavy metal.

Pois ben, xuzgade vos mesmo canto de razón teñen ou non Aerosmith.

Neste podedes ver o video dunha actuación coa letra en español, pero o ser en directo a voz non é tan boa.

Comandos de Ubuntu

Noutras entradas deste blog xa comentamos o uso do comando LS ou os distintos atallos de teclado tanto en Ubuntu como en Windows. Hoxe traiovos unha gran recopilación feita por www.guia-ubuntu.org onde nos mostra moitisimos comandos de Ubuntu coa sua explicación e algún exemplo para que sexa máis comprensible.

Normalmente currome moito máis as entradas que tan só poñer un enlace, pero nesta vexome incapáz de mellorar o que aquí está feito. Sen máis deixovos o link con todos os comandos, tremendamente útil. Comandos

Ademáis da información que podemos obter desta páxina, se sodes dos que vos gusta ter as cousas sempre a vista, creo que esto vos vai gustar, un cubo con todos os comandos básicos de Ubuntu, facil de montar e moi útil xD.

Versión VIII: The House of rising Sun

The House of rising Sun é unha canción folk estadounidense tamen chamada Rising Sun Blues, da que non se coñece o autor e que narra a historia de alguen que non tivo fortuna na cidade de Nova Orleans.

A versión máis coñecida é da do grupo The animals de 1964, grupo británico dos anos 60's, cun estilo blues eléctrico.




Flipante o vozarón do cantante, que contrasta coa sua cara de meniño.

Disco recomendable VII: Moment of Glory

Moment of Glory é un álbum grabado en directo e feito DVD no 2000 pola banda alemana de hard rock Scorpions, xunto a Orquesta Filarmónica de Berlín, e foi grabado na EXPO 2000 en Hannover, Alemania. O resultado é un son abraiante mezcla da forza de Scorpions e da instrumentación dunha das mellores filarmónicas do mundo.


Scorpions é a primeira banda de hard rock alemana, fundada en Hannover no ano 1965 e que inda seguen en activo, inda que por pouco tempo, xa que neste ano fan a sua derradeira xira arredor de todo o mundo.

Inda que este disco saese un pouco da tónica xeral dos discos que aquí propoñemos, a mezcla de cousas tan distintas como poden ser unha banda de rock e unha orquesta filarmónica producen algo tan fermoso como este disco, que máis que recomendable é imprescindible.

Neste directo aparecen grandes exitos e banda como o propio nome do álbum, "Moment of glory" , "Still loving you" ou a canción que vamos escoitar "Wind of Change"



E como xa é costume nestas entradas, a descarga do disco en MegaUpload: Disco

Disfutadeo

Mas Sexy

Hoxe mostrovos un tema de rock en español seguramente descoñecido para a maioria, "Más Sexy", canción do grupo español COZ popular a finales dos 70's e comenzos dos 80's. Unha curiosa canción que escoitei nestes ultimos días, e ben merece a pena escoitala e botar unha risiña con ela.



Adicada especialmente o Sr. Odie, que me miraba con asombro cando intentaba explicarlla. :)

Se ben este tema pode ser curioso por como se toma en consideración as mulleres, sen entrarnos en opinións de ningún tipo, a seguinte canción deste grupo tan descoñecido é todo un himno da sociedade española, máis en concreto do xenero feminino, "Las chicas son Guerreras", o seu gran exito.



Para o Sr. Palas, que nola ten cantado ata a saciedade ;)

Disco recomendable VI: Led Zeppelin IV

Led Zepellin IV é o cuarto álbum da banda inglesa de rock Led Zeppelin, lanzado en 1971 e chamado asi pola carencia de título. A banda estaba formada polo guitarrista Jimmy Page considerado como un dos máis grandes, influintes e versátiles guitarristas da historia; polo baixista e teclista John Paul Jones considerado como un dos mellores da historia; o batería John Bonham considerado como un dos mellores baterias pola sua forma unica de tocar, moi distinta a da época, máis dura, a revista musical Gigwise incluiuno no primeiro posto dos 50 mellores baterias da historia; e por o cantante Robert Plant considerado por moitos uns dos mellores e máis influnites vocalistas da historia do rock.

Inda que poida parecer chiste, cada un dos membros da banda, no seu ámbito é considerado como un dos mellores da historia do rock e dos máis influintes. Isto debese en parte, a que inda hoxe, trinta anos despois da disolución da banda pola morte do bateria John Bonham, o grupo sigue sendo todo un referente no rock, e unha das bandas máis influintes da historia.

A ausencia de nome no disco comprendese facilmente con esta cita de Jimmy Page: "Rematamos fartos das reaccións sobre o tercer álbum, a xente dicindo que solamente éramos un montaxe. Así que dixemos: '¡Saquemos un álbum sen título!' De ese modo, a xente gustaralle ou nada".

O resultado superou as espectativas, converteuse no mellor álbum da banda e no cuarto máis vendido da historia según a RIAA (Recording Industry Association of America).

Esta obra de arte conten temas tan coñecidos da banda como Black Dog, Rock and Roll, ou a xenial canción de Stairway to Heaven, que comenza cunha fermosa balada e vai subindo ata conevertirse nunha explosión de enerxia co que moitos consideran o mellor solo da historia.

E como non, non podemos falar dela sen escoitala.



Por se sodes tan curiosos coma min, a letra traducida. Letra

E por último ó disco en descarga directa por MegaUpload. Disco

Quedan actualizados todos os discos recomendables coa sua descarga.

¿Que é unha Base de Datos?

Unha Base de Datos (BD) é un almacén que nos permite gardar moreas de datos dunha forma ordeada para que os poidamos atopar e usar fácilmente. Podese definir como un conxunto de información relacionada entre si, que se atopa agrupada ou estructurada.

Dende o punto de vista da informática, a base de datos é un sistema formado por un conxunto de datos almaceados en discos que permiten o acceso directo a eles, e un conxunto de programas que manipulen ese conxunto de datos.

Un Sistema de Xestión de Base de Datos (SXBD) é un tipo de software moi específico, dedicado a servir como interfaz entre a base de datos, o usuario e as aplicacións necesarias para o funcionamento da BD.

Componse dunha linguaxe de definición de datos (LDD) que permite ós usuarios especificar os tipos de datos, estructuras e restriccións sobre os datos. E dunha linguaxe de manipulación de datos (LMD) que permite ós usuarios insertar, actualizar, borrar e recuperar datos.

A ventaxa de organizar os datos en bases de datos no canto de usar ficheiros ven dada por unha serie de mecanismos como os que explico a continuación:

Control sobre a redundancia: No SXBD os ficheiros están integrados, polo que non existen duplicados de datos salvo os estrictamente necesarios, logrando asi un gran aforro de almaceamento.

Consistencia de datos:  Controlando a redundancia datos reducimos en gran medida as inconsistencias de datos, xa que se temos o dato gardado só nun lugar, tan só temos que actualizalo nese lugar, no canto de ter que ir actualizando ese dato en cada ficheiro que aparecese.

Compartición de datos: O poder ter todos os datos dispoñibles na BD, calquer membro con autorización pode acceder a eles, no canto dos ficheiros que tan só quen os posue pode acceder.

Mantemento de estándares:  Gracias a integación de datos na BD é moito máis doado manter uns estándares nos datos almaceados. Poden establecerse sobre o formato dos datos para facilitar o intercambio, sobre a documentación, sobre os procedementos de actualización ou sobre as reglas de acceso.


Mellora na integridade dos datos: Refirese a validez e a consistencia dos datos almaceados. Normalmente expresase mediante restriccións ou reglas que non se poden violar.


Mellora na seguridade: A seguridade é a protección dos datos frente a usuarios non autorizados, existindo para eso no SXBD distintos tipos de usuario, con distintos tipos de autorizacións para traballar no SXBD e ter acceso os datos.


Mellora na accesibilidade ós datos: O SXBD proporciona linguaxes de consulta de datos, que permiten o usuario facer calquer tipo de consulta na base de datos sen que o programador teña que facer unha aplicación para esa tarea.


Mellora na productividade: O SXBD proporciona todas as rutinas básicas de manexo de ficheiros típicas dos programas de aplicación, este feito permite o programador centrarse mellor na función especifica requerida polos usuarios, sen ter que preocuparse polos detalles de implementación de baixo nivel.


Mellora no mantemento: Nos ficheiros as descripcións dos datos atopanse inmersos nos programas de aplicación que os manexan, isto implica que calquer pequeno cambio na estructura, ou na forma na que se almacenan en disco supón cambios importantes no programa.

Sen embargo, nos SXBD separanse as descripcións dos datos das aplicacións, independencia de datos, polo cal o mantemento e moitisimo máis doado.


Aumento da concurrencia: En ficheiros, se varios usuarios acceden a vez o mesmo ficheiro, é posible que o acceso interfira de modo que se perda información ou integridade. No caso dos SXBD isto non sucede, xa que xestiona o acceso concurrente e evita que sucedan problemas deste tipo.


Mellora no servicio de copias de seguridade: Nos sistemas de ficheiros, é o usuario quen se ten que encargar de facer copias de seguridade e de utilizar as copias se sucede algun fallo, perdendo asi os datos non gardados dende a ultima copia de seguridade. Os SXBD funcionan de modo que minimizan a cantidade de información perdida en caso de fallo.

Os SXBD presentan moitisimas ventaxas con respecto os sistemas de ficheiros, inda que tamen teñen as suas desventaxas:


Complexidade: Os SXBD son conxuntos de programas moi complexos cunha gran funcionalidade. É preciso comprender moi ben esta funcionalidade para realizar un bo uso deles.


Coste do equipamento adicional: O SXBD ou a mesma BD poden requerir moito almaceamento, ademáis, para ter as prestacións deseadas, necesitaremos unha maquina máis potente ou que tan só se dedique o SXBD. Esto fará que a implantación da base de datos sexa máis cara.


Vulneravilidade os fallos: O feito de que todos os datos estén centralizados no SXBD fai que o sistema sexa máis vulnerable a fallos. Por eso é imprencindible ter copias de seguridade.


Ata aquí a explicación do que é unha base de datos é un SXBD, noutras entregas profundizaremos inda máis no tema.

Versión VII: Apocalyptica

Apocalyptica é unha banda de metal sinfónico formada en 1992 por catro violonchelistas formados na academia de música clásica Sibelius de Helsinki, Finlandia. Tras a marcha da banda dun deles, quedou formada por un trio de violonchelistas, Eicca Toppinen, Paavo Lötjönen, Perttu Kivilaakso, e un batería Mikko Sirén incorporado despois de que o grupo comprobase que o son da batería era o complemento ideal para os seus discos.

A banda naceu cando un grupo de amigos comenzaron a realizar versións das suas cancións favoritas por diversión, unicamente con violonchelos. Asi naceu esta banda que toca cancións de grupos de hard rock e heavy metal, tales como Metallica, Pantera, Slayer, Black Sabbath, Rammstein, Sepultura, Faith No More, Edvard Grieg ou David Bowie.

Persoalmente son un apaixoado deste tipo de versións, xa sexan tamen en violonchelos como da que falamos aquí, ou de grupos que se adican a facer versións, como cando falamos de Van Canto.

Pero deste grupazo sinto especial admiración, pareceme incrible que tan só cun instrumento, ou nos discos posteriores tamen coa batería, sexan capaces de facernos disfrutar de cancións tan coñecidas como o Enter Sand Man ou o Master of Puppets de Metallica, o Domination de Pantera, o Toxy City de System of a Down, o Hall of the Mountain King de Edvard Grieg, ou Stairway to Heaven de Led Zeppelin. (Temas enlazados a youtube)

E para mostrarvos de que estou falando, un par de videos de estos crack do violonchelo.

Nothing else matters


A actuación deste ano no Wacken



Deixovos o seu canle de youtube para que investiguedes nos seus temas, altamente recomendable. Apocalyptica

Disco recomendable V: Appetite for destruction

Appetite for destruction lanzado en 1987 é o álbum de debut da banda americana de hard rock Guns N' Roses, formada nos seus comenzos polo cantante Axl Rose, o guitarrista Slash, o baixista Duff McKagan, o guitarrista Izzy Stradlin, e o bateria Steven Adler.

É o álbum de debut máis vendido da historia, máis de 33 millóns de copias, e iso que no seu primero ano tan só vendeu 500.000 copias, xa que a MTV negabase a emitir os seus videos, por ter unha portada moi ofensiva (mostraba un robot violador). Sucumbindo a presión da MTV, introduciron a orixinal no interior e como portada puxeron un crucifixo cos cranios dos integrantes da banda.


O disco foi toda unha revolución para o hard rock, nunha epoca non moi boa para o xénero, a banda viuse a si mesma como os encargados de revivir o espíritu rebelde do rock. Un disco enormemente influinte, no que a voz de Axel e os solos de Slash crean cancións tan coñecidas como "Welcome to the Jungle", "Paradise City" ou a magnífica "Sweet Child o Mine" (que escoitaremos agora).



E como non, outra das grandes perlas deste discazo. http://youtu.be/6IsHLTdoRME

O disco en descarga directa por MegaUpload. Disco

A portada orixinal do disco.

Linux e os virus: mitos e realidades

Hoxe mostrovos un moi bo artigo da revista Todo Linux sobre os virus nos sistemas operativos Linux, no que se desgrana moi finamente todas as posibles vulnerabilidades do noso sistema. Pero sobre todo desmíntense as razóns empregadas por compañias de antivirus para afirmar a existencia de virus en distribucións Linux.

A continuación vos deixo o artigo para que poidades leelo e comprender ben todo o tema, pero creo que antes diso compre mencionar unha das razóns máis importantes de porque non existen virus en sistemas Linux.

Un virus, en definición, é un programa que se executa automaticamente no noso equipo para infectar arquivos e alterar o funcionamento do noso ordenador. Pois ben, en Linux ningún programa se pode executar automaticamente, precisa de ser instalado como root para que funcione, e dicir, o propio usuario teria que instalar o virus no seu equipo.

A primeira das catro páxinas do artigo para que lle botedes un ollo.


A descarga do artigo en MegaUpload: Artigo

Versión VI: Knocking On Heaven's Door

Unha das miñas versións favoritas sen lugar a dubida é este "Knocking on Heaven's Door" composta polo gandisimo músico e poeta americano Bob Dylan para a película Pat Garrett y Billy The Kid de 1973.

Versiónada polo grupo de hard rock americano Guns N' Roses, coa sua formación orixinal. No seu cuarto álbum, Use Your Illusion II, grabaron unha versión desta canción chegando a ser máis coñecida a sua adaptación que a orixinal.

Inda que Dylan sexa o autentico autor deste fermoso tema, para o meu gusto a versión neste caso supera a orixinal, e non se pode falar dela sen escoitala.



E como non, para facer a comparación a orixinal de Bob Dylan http://youtu.be/cJpB_AEZf6U

Cubeecraft, bonecos recortables

Fai uns poucos días pasaronme unha paxina un tanto curiosa, xa que descargas que ofrecia eran imaxes de bonecos recortables, visto asi non é que chame moito a atención, pero despois de vistos hai que recoñecer que molan.

Os bonecos recortables que ofrece a páxina, cubeecraft.com, están sacados todos de películas, series, debuxos, videoxogos e demáis compoñentes do universo geek. Tan solo é preciso descargar a imaxe, imprimila, recortala e montala, sen necesidade de pegamento. Un desafio a vosa maña coas tesoiras.

Unha pequena mostra algo descolorida por falta de tinta.

Ben doado, inda que se o voso é comenzar duro, sempre podedes escoller un clásico :).



Gracias a @charlielocke9 pola recomendación.

Disco recomendable IV: A night at the Opera

A night at the Opera publicado en 1975 é o cuarto álbum de estudio da banda britanica de rock Queen, formada en 1971 polo guitarrista Brian May, o cantante Freddie Mercury e o batería Roger Taylor, e coa incorporación do baixista John Deacon o ano seguinte. Consideraselles unha banda dunha gran influencia no desenvolvemento do hard rock e do heavy metal. A sua actuación no conceto de Live Aid en 1985 considerase a mellor actuación de Rock da historia.

Mediante este disco a banda conseguiu o exito a nivel mundial. O disco toma o nome da película dos irmáns Marx Unha noite na ópera. Foi nomeado o decimo terceiro mellor disco da historia pola cadea de televisión Channel 4. Sempre asociado a canción Bohemian Rhapsody, tema que presenta unha estructura inusual, máis similar a unha rapsodia clásica que a unha canción de rock. A canción non ten estribillo e consta de seis seccións: a introducción a capela, unha balada, un solo de guitarra, un segmento operístico, unha sección de rock e unha coda que retoma o tempo e a tonalidade da balada.

Unha canción fermosa e un autentico espectáculo músical de disco co cal é imposible quedarse indeferente. Sen máis disfrutade dela.



Para que coñezaces máis sobre o disco, deixovos enlazados os videos do documental de Queen sobre o disco A night at the Opera, moi recomendados, case un delito perdelos:

Parte 1: http://youtu.be/j5fBFV_LO3k
Parte 2: http://youtu.be/joi21nEODrA
Parte 3: http://youtu.be/gPbMq-4Gnvk
Parte 4: http://youtu.be/L7jz4KWi5rM
Parte 5: http://youtu.be/0eSc4XN4Lgk

E como non a descarga do disco en MegaUpload: A night at the Opera